Je Tsongkhapa Khynno සහ සුභ නත්තලක්
Kusho Tongkhor විසිනි.
අද දිනය විවිධාකාරයෙන් විශේෂ වන අතර එහි විශේෂත්වය බෙදා හදා ගනිමින් මෙය ආරම්භ කරමි.
ටිබෙට් බුදු දහම තුළ සොංකපාගේ පරිවර්ථනීය උරුමය
ජේ සොංකපා (1357-1419) ටිබෙට් බුදු දහමේ වර්ධනය තුළ ප්‍රධාන චරිතයක් වන අතර එහි දාර්ශනික පදනම සහ භික්ෂු ආශ්‍රම මූලික වශයෙන් ප්‍රතිනිර්මාණය කළ කෙනෙකි. සංකීර්ණ බෞද්ධ සම්ප්‍රදායන් සංස්ලේෂණය කිරීම සහ ඒවා පිළිබඳ අධ්‍යයනය සහ භාවිතය සඳහා ප්‍රායෝගික රාම ස්ථාපිත කිරීම තුළ ඔහුට තිබූ අද්විතිය හැකියාව බුදු දහම සඳහා දීර්ඝ කාලීන ලෙස බලපාන ලදී.
බෞද්ධ සම්ප්‍රදායයන් ඒකාබද්ධ කිරීම
බෞද්ධ පිළිවෙත තුළ ඇති මූලික සංකල්ප දෙක වන සූත්‍ර සහ තන්ත්‍ර අතර තිබූ ගැටුම නිරාකරණය කිරීම සොම්කපාගේ වැදගත් ම දායකත්වය විය. සූත්‍ර සහ තන්ත්‍ර පරස්පර විරෝධී මාර්ග ලෙස සලකනු ලැබූ කාල පරිච්ඡේදය තුළ ඔහු ඒවා අතර තිබූ අත්‍යවශ්‍ය අනුපූරක පෙන්නුම් කළේය. තාන්ත්‍රික පිළිවෙත් අවබෝධ කර ගැනීමේ පදනම සූත්‍ර බව අවබෝධ කර ගැනීම සඳහා සූක්ෂම හා ප්‍රායෝගික ක්‍රම තුළින් බෞද්ධ ආධ්‍යාත්මිකත්වයට ඒකාබද්ධ ප්‍රවේශයක් නිර්මාණය කර ගනිමින් පුළුල් වූ පද්ධතියක් ස්ථාපිත කළේය.
ශාස්ත්‍රීය සහ පැවිදි ජීවිතයේ විශේෂත්වය
සොංකපාගේ මඟ පෙන්වීම යටතේ පැවිදි විනය පුනර්ජීවණය වීම තුළින් ටිබෙට් ආශ්‍රම තුළ විශාල පරිවර්තනයක් ඇති කළේය. ඔහු ටිබෙට් ආරාමවල ශාස්ත්‍රීය ප්‍රමිතිය ඉහළ නැංවූ අතර විනය සංග්‍රහයේ වැදගත්කම අවධාරණය කළේය. ඔහු තුළ තිබූ මෙම ද්විත්ව අවධානය හේතු කොටගෙන භික්ෂූන් වහන්සේ පූජා විධි කෙරෙහි පමණක් අවධානය යොමු නොකරන දැඩි දාර්ශනික අධ්‍යයනයක යෙදෙන ඉගෙනුම් මධ්‍යස්ථාන නිර්මාණය විය. එහි ප්‍රතිඵලය ලෙස විශිෂ්ට ශාස්ත්‍රීය සම්ප්‍රදායන් අදටත් තිබෙත් බුදු දහම තුළ ක්‍රියාත්මක වෙයි.
ඔහුගේ දාර්ශනික ක්‍රමවේද
අන්ධ භක්තිය තුළින් පිළිගැනීමේ සම්ප්‍රදාය අභිබවා යමින් තාර්කික විග්‍රහයන් තුළින් සත්‍ය දැකීමේ වැදගත්කම අවධාරණය කරමින් ටිබෙට් බෞද්ධ දර්ශනයට කැපී පෙනෙන බුද්ධිමය ප්‍රවේශයක් ඇති කළේය. සංකීර්ණ දර්ශනීය සංකල්පය තුළ සැරිසැරීමේදී මධ්‍යමික දර්ශනය පිළිබඳ ඔහුගේ විග්‍රහය සුවිශේෂී නිරවද්‍යතාවයක් පෙන්නුම්කරයි. ඔහු තුළ තිබූ තාර්කික විමර්ශනය සඳහා වූ කැපවීම ඔහුගේ ඍජු භාවනා අත්දැකීම් සමඟ ඒකාබද්ධ වීම තුළින් ආධ්‍යාත්මික සංවර්ධනය සඳහා සමබර ප්‍රවේශයක් නිර්මාණය කිරීම නිසා ඔහු සමකාලීනයන්ගෙන් වෙන් කර පෙන්වයි.
ආධ්‍යාත්මික ජයග්‍රහණය සහ නායකත්වය
ශාස්ත්‍රීය කටයුතු සඳහා ඔහු තුළ තිබූ අවධානය නොසලකා හරිමින් තම ජීවිත කාලය පුරාම ගැඹුරු ආධ්‍යාත්මික පුහුණුවක් පවත්වාගෙන යන ලදී. තරුණ වියේදීම යෝග තන්ත්‍ර පිළිබඳ පුහුණුව තුළින් ඔහු ලැබූ ප්‍රවීණත්වය ඔහුගේ බුද්ධිමය ජයග්‍රහණයට අනුපූරක විය. බෞද්ධ සම්ප්‍රදාය තුළ ප්‍රඥාවේ ප්‍රතිමූර්තිය වන මංජු ශ්‍රී සමඟ ඔහුගේ සෘජු සන්නිවේදන පිළිබඳ වාර්ථා ඔහු තුළ ගැඹුරු ආධ්‍යාත්මික අවබෝධය සමඟ ශාස්ත්‍රීය අවබෝධය ඒකාබද්ධ වීම නිදර්ශනය කරයි.
සාහිත්‍යමය සහ සංස්කෘතික බලපෑම
සොංකපාගේ දාර්ශනික නිබන්ධනවල සිට සංකීර්ණ කාව්‍ය දක්වා වූ ලිඛිත කෘති ඔහු තුළ ඇති කැපී පෙනෙන බහු කාර්යත්වය පෙන්නුම් කරයි. (Legdri Ma) සහ (Jamyang Tetrin Gyatso) වැනි කෘතීන් කලාත්මක ලෙස ප්‍රකාශනය කිරීම තුළින් සංකීර්ණ බෞද්ධ සංකල්ප සරල ලෙස ඉදිරිපත් කිරීමේ ඔහුගේ හැකියාව පෙන්නුම් කරයි. ඔහුගේ මෙම සාහිත්‍ය දායකත්වය බෞද්ධ අධ්‍යයනය සහ භාවිතය තුළ මූලික ග්‍රන්ථ ලෙස තවමත් ක්‍රියාත්මක වෙයි. සංකීර්ණ බෞද්ධ සංකල්පය කාව්‍යමය ලෙස ඉදිරිපත් කිරීමේ හැකියාව “Lojong Nyengak Dragyen” (The Jewel of sound : A Poetic Mind Training ) තුළින් දක්ෂ ලෙස නිරූපණය කර මෙම කෘතිය තුළ ඇති උපදේශාත්මක අන්තර්ගතයත්, නවීන කාව්‍ය ශිල්පීය ක්‍රමවල අද්විතිය සංයෝජනයත්, හේතු කොටගෙන ආධ්‍යාත්මික පුහුණුව උදෙසා වූ සාහිත්‍ය කෘතිය අතර මෙම කෘතිය කැපී පෙනෙයි. සංකීර්ණ සංස්කෘත කාව්‍යමය මිනුම් සහ සාහිත්‍යමය සංකල්ප යොදාගත්තත් ඒවා සාමාන්‍ය බෞද්ධ බැතිමතුන් සඳහාද සරල හා පැහැදිලි බවක් පවත්වා ගැනීම මෙම කෘතියෙහි විශේෂත්වය වෙයි.
