තෙරුවන් ගුණ පිහිට අමා ඔසුවෙන් මට සැප වේවා!
බුද්ධිමත්ව කටයුතු කරන්නා යන අර්ථය ඇති බෞද්ධයන්ට මේ ලෝකයෙහි වටිනාම රත්න තුන ලැබී ඇත්තේ ය.එනම් උතුම් වූ බුද්ධ රත්නයත්,නව ලොව්තුරා ධර්ම රත්නයත්,ආර්ය මහා සංඝ රත්නයත් යන රත්නත්‍රයන් ය.
ශ්‍රද්ධාවන්ත වූ සැබෑ බෞද්ධයා මෙකී රත්නත්‍රයේ සරණ හැර වෙන සරණක් කිසි ලෙසකින්වත් අපේක්ෂා නොකරයි.
“නත්ථි මේ සරණං අඤ්ඤං බුද්ධෝ මේ සරණං වරං (මට බුදුන් සරණ හැර වෙන සරණක් නැත.)” “නත්ථි මේ සරණං අඤ්ඤං ධම්මෝ මේ සරණං වරං (මට දහම් සරණ හැර වෙන සරණක් නැත.)” “නත්ථි මේ සරණං අඤ්ඤං සංඝෝ මේ සරණං වරං (මට සඟුන් සරණ හැර වෙන සරණක් නැත.) මෙලෙස තෙරුවන් ගුණ සමුදාය නිතර මෙනෙහි කරමින් තිසරණ සමාදන් වන සැදැහැතියන්ට නිවන් දකින තෙක් සසර පුරා අපාගත වීමක් නොමැත.
යමෙක් බුද්ධ රත්නය, ධර්ම රත්නය, සංඝ රත්නය පිහිට කොට, සරණ කොට වාසය කරයි නම්, ඒ අය සුගති පරායනය වෙති. “මානුසං දේහං දේවකායං පරිපූරෙස්සන්ති.” අනෝමදස්සී බුදුරජාණන් වහන්සේගේ කාලයෙහි ‘සරණගමනීය’ නම් හිමි නමක් ‘නිසඟ’ නමැති හිමි නමකගෙන් තිසරණය සමාදන් විය.එලෙස හිත පහදා ගනිමින්, තැන්පත් සිතින් තිසරණ සමාදන් වූ පිනෙන් අසූවාරයක් සක් දෙවිඳුව ඉපදීමටත්, හැත්තෑ පස් වාරයක් සක්විති රජ වීමටත් ,අවසන අප ගෞතම බුදු සසුනෙහි හත් අවුරුදු වියෙහිදීම රහත් වීමටත් ඒ උතුම් වූ පින හේතු වූ බව දහමේ දකින්නට ලැබේ.
අවබෝධයෙන් තිසරණ සමාදන් වීම ඒ තරම් බල පවත්නා කාරණයකි.එලෙස තිසරණ සමාදන් වූ යම් උපාසක තැනැත්තෙකු හට යම් අයෙක් දානයක් පූජා කරයි ද, එම දානයේ විපාක මෙ පමණක යැයි කියා ද කිව නොහැකි ය. “අසංඛෙය්‍ය, අප්පමෙය්‍ය “ වශයෙන් දහමේ එම ආනිසංස පෙන්වා දී ඇත. මෙසේ හෙයින් යම් සැදැහැති පුද්ගලයෙක් ප්‍රසන්න සිතින් යුක්තව,පැහැදුණු සිතින් යුක්තව තෙරුවන් සරණ යන්නේ ද එය මහත්ඵල ,මහානිසංස ගෙන දෙන උතුම් වූ පුණ්‍ය කටයුත්තකි.
ත්‍රෛලෝකනාථ වූ සර්වඥ වූ අපගේ ගෞතම සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ වැඩසිටි යුගය කොයිතරම් සුන්දර වන්නට ඇතිදැයි අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. ඒ සුන්දර යුගයේ මනුලොව උපන් පින් ඇති මිනිසුන් අපගේ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සමීපයේ ධර්මය ඇසූ සිදුවීම් කොතෙකුත් සූත්‍ර දේශනා තුළ අපට දක්නට ලැබේ. ඒ පින්වන්තයින් සියලුදෙනා ම පාහේ දහම් කථාව අවසානයේ මෙසේ පවසන අයුරු ඔබ ඕනෑතරම් අසා ඇති.
“ස්වාමීනී භාග්‍යවතුන් වහන්ස, ඉතාම මනහරයි. ස්වාමීනී ගෝතමයාණන් වහන්ස, ඉතාම මනහරයි. යටි අතට හැරවී තිබූ දෙයක් උඩු අතට හැරෙව්වා වගෙයි. සැඟවී තිබූ දෙයක් විවෘත කොට පෙන්වා දුන්නා වගෙයි. මංමුළා වූ කෙනෙකුන් හට හරිමග පෙන්වා දුන්නා වගෙයි. අඳුරේ සිටින ඇස් ඇති අයට රූප දැකීම පිණිස තෙල් පහනක් දැල්වූවා වගෙයි. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මා හට නොයෙක් ආකාරයෙන් ශ්‍රී සද්ධර්මය දේශනා කොට වදාළා. (ඒසාහං භගවන්තං ගෝතමං සරණං ගච්ඡාමි. ධම්මඤ්ච භික්ඛුසංඝං ච) ඒ මම භාග්‍යවත් ගෞතමයාණන් වහන්සේ ව සරණ යමි. උතුම් ශ්‍රී සද්ධර්මය ද සරණ යමි. ශ්‍රාවක සංඝරත්නය ද මම සරණ යමි…”
මෙලෙසින් ඒ පින්වන්තයෝ සරණ ගියෝ ය. හදවතින් ම සරණ ගියෝ ය. දිවි තිබෙන තුරු ම සරණ ගියෝ ය. ඔවුන් සරණ ගියේ කුමක්ද? බුද්ධ රත්නය, ධර්ම රත්නය, සංඝ රත්නය යන උතුම් තෙරුවනයි.
“ඒතං ඛෝ සරණං ඛේමං – ඒතං සරණ මුත්තමං
ඒතං සරණමාගම්ම – සබ්බ දුක්ඛා පමුච්චතී”
“ඔය තෙරුවන් සරණ තමයි මේ ලෝකයේ බිය රහිත වූ එකම සරණ. ඔය තෙරුවන් සරණ තමයි ලෝකයේ ඇති උතුම් ම සරණ. ඔය තෙරුවන් සරණට පත් වූ උදවියටයි සියලු දුක්වලින් නිදහස් වන්නට ලැබෙන්නේ.”
එනිසාමයි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එක් අවස්ථාවක ආනන්ද තෙරුන්ට මෙසේ වදාළේ. “ආනන්දය, ඔබ යමෙකුට අනුකම්පා කරනවා නම්, යමෙකු කෙරෙහි සෙනෙහසක් දක්වනවා නම්, ඔවුන් හට මේ ලෝකයේ කිසිවෙකුටත් වෙනස් කළ නොහැකි පරිදි තෙරුවන් සරණ යාමට උපකාර කරන්න….” මක් නිසා ද යත්: බුද්ධ ධම්ම සංඝ යන මේ ත්‍රිවිධ රත්නයෝ තුන්ලොවෙහි අග්‍ර ම දේ වන බැවිනි.
ඒ නිසා අප ද තෙරුවන් සරණ යා යුත්තේ ය. හදවතින් ම තෙරුවන් සරණ යා යුත්තේ ය. දිවි තිබෙන තුරාම තෙරුවන් සරණ යා යුත්තේ ය. කිසිවෙකුටත් වෙනසක් කළ නොහැකි පරිද්දෙන් තෙරුවන් සරණ යා යුත්තේ ය.
එසේ හදවතින් ම තෙරුවන් සරණ යන, දිවි තිබෙන තුරා ම තෙරුවන් සරණ යන, තම දිවි දෙවැනි කොට තෙරුවන් සරණ යන පින්වන්තයින් හට මෙම ‘අසිරිමත් තෙරුවන් වර්ණනාව’ අමෘත පානයක් සේ අතිශයින් මිහිරි වනු ඇත.
සහෝදරත්වයෙන් එක්වෙමු!
©️ Buddhist Brotherhood
